آبان دوست داشتنی من هم رسید
برای دومین بار در نبود من
پاییز رو دوست دارم
پاییزِ تهران رو دوست دارم
و پاییز با آبانه که برای من پاییز میشه
جای من خالی تو همه خش خش برگای زرد و نارنجی کوچه ها
جای من خالی تو همه بارونهای دلچسب غروبهای خنک تهران
جای من خالی تو اون دلهره های غریب عصرهای پاییزی
جای من خالی تو خنکای بادی که از شیشه پایین ماشین تو صورت می خوره ، تو روح و جون می خوره
جای من خالی تو ترنم موسیقی گوش نوازِ حین یه رانندگی با همون شیشه پایین ،با همون گونه های یخ کرده
جای من خالی تو هجوم هوس بوی عطر گرم و بخار چای داغ و ...
چه بجا نوشته اید.
تو و تهران و پاییز، باهم که باشید زیباترین ترکیب میشه. مطمئن باش نه تنها آبان تهران چشم به راه توئه بلکه دلهایی هم هستند که برای دیدنت برای با تو بودن در این هوای پائیزی لحظه ها را می شمارند. هر جا هستی زیباترین حس ها نصیبت باشه دوست خوب من
ای جون