بله این طوریه

با شروع فصل شکار، یه سری از آدمهای باحالِ طرفدار حیات وحش اینجا پا می شدن می رفتن تو مناطقی که محل شکار پرنده های وحشی بود و با ایجاد یه عالمه سر و صدا ،از سوت زدن و داد زدن و رو قابلمه کوبیدن و... پرنده هارو فراری می دادن و شکارچی هارو حرص 

روشی ساده و البته نمی دونم تا چه حد کارآمد!

 اون پرنده ها هیچ وقت نمی فهمن این همه سر و صدای مخلِ آسایش و آرامش که از طرف یه سری مزاحم! ایجاد میشده و راحت و آرام رو ازشون می گرفته و اضطراب به جونشون می ریخته ،حافظ جان شیرینشون بوده .اونا هیچ وقت این رو نمی فهمن... 

این آدمها هم هیچ وقت نمیان بابت اینکه اون پرنده ها به خاطر این رحم و لطف ازشون تشکر و قدردانی نکردن و سجده شکر به جا نیاوردن  ، روی آتیش کبابشون کنن و یا دونه دونه پرهاشون رو بکنن که هی خیره سرها !  چشمتون رو بگیره ندیدید این همه محبت رو .....

چون می دونن اونا نمی تونن هیچ وقت این رو بفهمن ...


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد