زمونه گاهی با آدم یه بازیهایی در میاره و اونقدر مشغولش می کنه و گاهی هم دلسرد، که از خیلی چیزها غافل میشه، از خودش از دل مشغولی هاش و باورها ش حتی.
ولی اجازه ادامه این بازی رو نباید داد. یک جایی باید متوقف کرد این روند و مسیر نا خوشایند رو. باید همه باورهارو برگردوند به دل و روح و تقویتشون کرد.
اینها با شنیدن این شعر یادم اومد
بار تو ، ز دوشِ خسته ات بردارند گر بار زدوش خسته ای برداری
باورها باید یادمون بمونه حتی اگه بنا به هر دلیلی وقفه ای بیفته تو انجامش یا حتی یه مدت از قسمتهای دم دست ذهنمون پاک شده باشن
باید دم دست باشن ،آماده باشن تا به وقت درستش هی نخوای دنبالشون بگردی ...
شاید بر حسب شرایط رفتارهامون موقتا تغییر کنه ولی باورها و خوبیهای وجود هر کس یه روزه و یه ساله بوجود نیومده و البته خیلیهاش ریشه تو تک تک سلولهامون داره . خلاصه که نگران هیچ چی نباش و الان رو دریاب
همیشه مثبتی
ما انسانها رو باورهامون می سازن (خود اینم یه باوره
)
یه جورایی آدرس هویتیمون هستن.
آره ولی بعضی وقتها یه چیزی پیش میاد که خلاف باورت عمل می کنی ،دست خودتم نیست .....