1395

اگه ایران بودم الان بیدار شده بودم. شایدم یک ربعی زودتر تا وقت باشه برای حاضر شدن و صبحونه خوردن و آخرین تغییر و تحولات در سفره هفت سین. 

الان چند ساعته بیدارم و یک فروردین 1395 در واقع چند ساعتی هست که اینجا رسیده (البته که نمی تونه یک فروردین باشه ولی مثلا ). تصمیم داشتم امروز رو از صبح بزنم بیرون  برای یک فستیوال ، ولی خوب نرفتم.  باز تصمیم داشتیم دم دمای عصر بزنیم بیرون برای خرید خونه ولی اون رو هم گفتم که من نمیام بعد از اینکه یادم افتاد که می تونم انلاین یکی از شبکه های تلویزیون ایران رو نگاه کنم فقط و فقط برای گرفتن حس اون یک لحظۀ سال تحویل. 

امسال هم سفره هفت سین نچیدم. تو این خونه موقت دلم به سفره چیدن نیست پارسال هم نوشته بودم که تو این جور موارد و خیلی از موارد دیگر ! من یا همه یا هیچم.  دلم که خوش نباشه ، خونه که خونه نباشه ، سفره چیدن هم برام لطفی نداره .

دیشب داشتم فکر می کردم حالا اگه نظرم عوض بشه و بخوام دم آخری سفره هفت سین داشته باشم از همه سین های سفره می تونم اون بسته سیر تو فریزر رو حساب کنم و سماق رو و پول خردهای ته کیفم رو هم به عنوان سکه (نقش  ملکه وسط سفره هفت سین !!! ) ،اینه که بهتره نظرم عوض نشه  :)

خلاصه اینکه تو خونه می مونم و دم دمای سال تحویل می رم یکی از این شبکه ها رو آنلاین میبینم برای شنیدن ساز و نقاره و صدای توپ سال تحویل. 

هوا هم که ابریه و داره باد میاد و گه گداری هم بارون ... 

دعای سال تحویل رو هم صبحی تو حموم به جا آوردم !! حالا که همه چی اینقدر قر و قاطیه منم گذاشتم همون موقع که تمرکز داشتم این کارو انجامش دادم و فقط و فقط سلامتی خواستم برای عزیزانم و آرامش و آرامش و آرامش ..... برای خودم

آخ یادم رفت آرزوی صبر کنم برای خودم ،پس یک مرحله دعا کردن هم بمونه برای همون ساعتهای دم سال تحویل  که  دعای صبر کنم برای خودم و دعای حال خوبِ دل و روح.

دوست دارم تو سال نود و پنج حال دلم خوب باشه و ذهنم آروم و ته دلم مطمئن

 دوست دارم این حس قوی و از پا درآر منفی که تمام باورها و ذهنمو گرفته بره ، که قدرت داشته باشم تغییرش بدم، مثبتش کنم

دوست دارم امسال سال تغییر باشه ، تغییرات اساسی و درست و درمون 

الهی که بشه همه این ها ....