ساحل تاکاپونا

امروز بعد یک سال زندگی در یک جزیره رفتیم دریا بالاخره 

البته آب و هوای این جا ، هم به خاطر خنک بودنش در بهار و تا نیمه های تابستون ، هم به خاطر بادهای فراوونش محدود می کنه روزهای قابل استفاده برای رفتن به ساحل رو. 

 خود کیوی ها اما عادت دارن و تقریبا شاید بازه زمانی قابل استفاده برای اونها دو تا سه ماه بیشتر از ما باشه. 

تجربه خوبیه با نیم ساعت ،چهل دقیقه فاصله از خونه بپری بری در آبهای امتداد یافته از اقیانوس آرام 

چسبید ،علی رغم بادی که سر و کله اش پیدا شد و هوارو یه کم خنک کرد ،چسبید و خوش گذشت.

برگشتنی هم راننده اتوبوس یه خانم نزدیک هفتاد سال بود ( اینجا سن بازنشستگی هفتاد ساله اگر اشتباه نکنم ) با شلوارک البته نه از اون کوتاه ها ،با هدفونی در گوش (نمیدونم مجازن هدفون تو گوششون باشه ،شایدم اشتباه دیدم و یا شایدم چیزی گوش نمی کرد ). بعد از این کلیپس فاجعه گنده ها که یه مدت تو ایران مد بود زده بود پشت موهاش و گوشش هم پنج یا شش عدد گوشواره داشت با یک عدد حلقه در بینی ،با همه این اوصاف  خیلی جدی و سنگین رنگین بود .

هیچی دیگه راننده ای به این قاعده برام جالب بود ،همین !