امروز یه میت آپ جدید زبان رفتم ،بالاخره بعد مدتها یک نفر که زبان مادریش انگلیسیه یه گروه تشکیل داد.هفته پیش حالم خوب نبود و نتونستم برم ،این هفته دومین جلسه این گروه بود و اولین جلسه من.
خیلی مفیدتر و جالب تر از اون یکی گروهی بود که دو بار رفته بودم .
چیزی که برام جالب بود اینه که یک خانوم با دختر هجده ساله اش که اهل همین سرزمینن ، دو ساعت از یک روز تعطیلشون رو گذاشتن برای کمک کردن به آدمهایی که حتی نمیشناسنشون...
خوب بودن چقدر می تونه ساده باشه ، هر کجای دنیا
امروز روی تلفظها کار می کردن ، کاری که به نظر من خیلی ضروری نیست ولی با این حال کلی نکته جالب داشت...
با مزه این بود که دختر تلفظهای مادرش رو هم طبق گفته خودش هنوز تصحیح می کنه
دختر این جا به دنیا اومده و بزرگ شده ولی مادرش بیست سال پیش از انگلستان مهاجرت کرده
مادر می گفت نمی خوام دخترم دانشگاه بره و خودش هم قبول داره چون به کامپیوتر علاقه داره (گرایش و کار دقیقشون رو متاسفانه متوجه نشدم ) و الان همه چیزیو که باید بلد باشه بهش یاد دادم و با رفتن دانشگاه سه سال از محیط سریع و رو به رشد کاری عقب می مونه ،الان کار می کنه و پول در میاره برای دوره های مفید و ضروری که بعدا لازمش می شه که بره...
می گفت من شانس این رو داشتم که تو خونه کار کنم و هم زمان بچه هام رو بزرگ کنم ،می گفت الان وقتی میبینم مادرایی که بچه هاشون رو صبح زود میارن میزارن مهد و عصر دیروقت برشون می گردونن دلم می گیره و می گم چه کاریه که تو پول بدی بچه ات رو افراد دیگه بزرگ کنن ،می گفت دوست داشتم شانسی که تو زندگیم داشتم رو دخترم هم داشته باشه ....
مجبور نبودن به رفتن راههای مشابه برای رسیدن به رضایتمندی و عدم لزوم داشتن نسخه های مشابه برای تضمین خوشبختی ،راحتی و.... خیلی خوبه.
سلام سلام
چه عقیده زیبایی... به نظر منم اگر قراره بری دانشگاه که بعدش کار کنی و درآمد داشته باشی...خوو چه کاریه میشه بدون صرف وقت و هزینه تجربه و مهارت کسب کرد و درآمدزا بید...
و زیباتر از این، همین وقت گذاشتن برای کمک به دیگران است دیگرانی که نمی شناسنت... بارک الله
برقرار بمانی و راضی
ممنونم