یکی از خطرناک ترین و زمین گیر کننده ترین و سخت علاج ترین ناخوشی های بشری، ایده آل گرایی (perfectionism ) است .
دماری از روح و روان و زندگی در میاورد که نگو
لذتهایی را می کُشد و مضمحل می کند که نپرس
دست و پایی می بندد که بیا و ببین
دارم کوچولو کوچولو حرکاتی می زنم جهت از بین بردن این صفت نا مبارک ،که انرژیها برده ،وقتها کُشته ،وسواسها ایجاد کرده،روانها خراشیده که نگو و نپرس
حتماااااا که موثر واقع خواهد شد این گام های کوچو لو کوچولو
اصلا همین که یه ایده آل گرا از گام کوچیک حرف بزنه خودش یعنی یه قدم بزرگ!