همین طوری 11

دو سه ماهه که افتادم به جون پوست صورتم یعنی خوب قلوه کنش کردم جالبه تو عکسایی که میندازم به لطف نور اینجا یا هر چی، اثری از شاهکارهام نیست! اینه که خیلی ها هم که عکسامو میبینن می گن وای چه پوستت خوب شده 

من دائم دارم یه جای صورتمو می کنم و همسر گرامی هم تذکر میده نَکّن ! به بسته شدن دست هم تهدید شدم البته!

چند وقت پیش که بعد دیدن کامنت برادرم تو فیسبوکم زدم زیر گریه و ناخودآگاه رفتم برا صورتم !!همسر گرامی که سعی می کرد آرومم کنه  خیالمو از این بابت راحت کرد  اینطوری که می گفت تو تابناک!! (هنوز تابناک رو دنبال می کنه ) نوشته کمال گراها وقتی نمیتونن کارهارو اون طور که دوست دارن انجام بدن و شرایط باب میلشون نیست میفتن به جون سر و کله خودشون. راحتشون بذارین چون این آسیب بهتر از اون آسیب روحیه که اگه این کارهارو نکنن میبینن !!!

خوبی این خبر این بود که هم گریه من به قهقهه تبدیل شد هم دیگه بعد این فکر کنم هی تذکر نگیرم :)