زندگی ،بدون اینکه بخوام از اون مدل شعارهایی بدم که خودم هم خوشم نمیاد ، در کنار همه اتفاقات جور واجور و تلخ و شیرین و سخت و آسونش ، یه چیزهایی داره که شاید خیلی پیش پا افتاده به نظر بیان ولی اگه روشون مکث کنی میبینی که اتفاقا همون ها هستن که دارن یه موقع هایی کامت رو شیرین می کنن. فقط باید روشون مکث کرد ، قبل از بدون فکر بلعیدنشون ، باید یه ذره زیر زبون نگهشون داشت و مزه مزه کرد تا دید اون قدرها هم که به نظر میان ، بی مزه و بی خاصیت نیستن.
درست مثل اینکه یه لقمه نون و پنیر رو هول هولکی و سر پایی بخوری ، در حالی که تو یه دستت یه لنگه جورابته که بپوشی و تو اون یکی دستت ریملته که تند تند و بی سلیقه بزنی به مژه هات ( نپرسید پس لقمه رو با کجات گرفتی ؟!!) ، یا همون رو بذاری تو یه پیش دستی چینی با گل های ریز صورتی و بشینی با آرامش روی کاناپه و هر گازی از اون رو همراه کنی با یه جرعه از یه چایی خوشرنگ و یک جرعه نگاه از هر چی که دوست داری مثل نگاه به برگهای خیس درختا ...
طعم این دوتا لقمه یکی نیست ، زمین تا آسمون فرق می کنه
اون اتفاق کوچیکها هم همین طوره باید حسشون کرد باید به لذتشون اجازه عرض اندام داد نباید چون کوچیکن تو سرشون زد !
من که خیلی وقتها خیلی از اتفاقات خوب اینچنینی در سایه رویاها و خواسته های خیلی خیلی بزرگم رنگ باختن ، دارم سعی می کنم تمرکز کنم روی هر اتفاقی ( با هر کیفیتی ) که حالم رو ، اوقاتم رو خوب می کنه. دارم سعی می کنم خصوصیات خوبم مثل توجه کردن به نکات ریز دور و برم رو تقویت کنم و در کنار اینها به تفاوتهای اینجا چه طبیعی ، چه اجتماعی بیشتر توجه کنم چون وقتی حواست نیست همه این چیزهای جدید انگاری همیشه بودن و میان و رد میشن و شاید خیلی وقتها متوجه شون هم نشی ، مهم نیست مهم هستن یا نه مهم اینه که برای منِ مشتاق به دیدن چیزهای متفاوت مهمه که نذارم این همه تفاوت دور و برم عادی بشه انگار که تا بوده چنین بوده !
ممنون بابت نوشته های زیبا و انرژی بخشتون
خواهش می کنم